M. Foucault’a göre on yedinci yüzyıl Avrupası’nda çeşitli ülkelerde nüfusun büyük bir bölümü denetim altında tutularak kapatılmıştır. Deliler, yaşlılar, sakatlar, akıl hastaları, eşcinseller ayrım yapılmadan aynı yere kapatılmışlardır. Foucault 'ya göre bunun arkasında ekonomik ve siyasi nedenler vardı. Batı dünyasında baş gösteren ekonomik krizle gelen; aylak ve işsiz kesimin baş kaldırmasına ve kriz sonrası ucuz iş gücünü sağlamak adına kapatılma, oldukça işlevli bir çözümdü. On yedinci yüzyılda başlayan bu kapatılmaya on dokuzuncu yüzyılda ayrımlar yapılarak devam edildi. ‘‘Akıl hastaları tımarhaneye, gençler ıslahevlerine, suçlular hapishaneye.’’ Böylece farklı kapatılma kurumları oluşmaya başladı. Bu sistemin giderek daha pahalı, verimsiz olmasıyla yeni çözümler arandı. Foucault'ya göre bu çözümler gereken disiplin ve uysallığın insanlar tarafından içselleştirilmesine ve gönüllü olmasına dayanır.

​

Kaynak:

-M. Foucault, Büyük Kapatılma, Ayrıntı Yayınları, 2000.

- https://www.academia.edu/17123316/B%C3%BCy%C3%BCk_Kapat%C4%B1lma

​